Rezydencja. Krzysztof Bielecki

Krzysztof Bielecki

REZYDENCJA

Książka wydana własnym nakładem poprzez działalność w ramach Akademickich Inkubatorów Przedsiębiorczości

Rok wydania: 2014

Stron: 153

Oprawa: Miękka

Moja ocena: 6/10 - dobra

 „Ta historia jest jak mała układanka, której każdy element w odpowiednim momencie wyląduje na swoim miejscu”

Nic dodać, nic ująć. To jedno zdanie zaczerpnięte z opisu książki, mówi więcej niż tysiąc wymyślnych porównań, określających to, z czym zetkniemy się w „Rezydencji” - krótkiej, aczkolwiek absorbującej książce Krzysztofa Bieleckiego. Jednak żeby sprawiedliwości stało się zadość, to muszę napisać z czym tak naprawdę mamy do czynienia, chociaż Bogiem a prawdą nie jest łatwo zinterpretować to, co ukrywa się za drzwiami mieszkania jednego z bohaterów, niejakiego T. Pech chciał, że dziwne zjawisko nie jest jedynym intrygującym elementem w jego życiu. Sporo zamieszania wprowadza również Nieznajomy, który chce lub nie chce pomóc jego siostrze, artystce performatywnej o stalowym żołądku, oraz Mistrz – sędziwy sąsiad T. Zapewne dla większości osób, to co napisałam brzmi dziwacznie i nierealistycznie, i macie racje, takie właśnie jest, a to jeszcze nie wszystko. Ponieważ T. i jego siostra mają tajemnicę, sięgającą dzieciństwa, a jest nią rezydencja. Miejsce totalnie odjechane i magiczne, kto wie czy nadrealistyczny opis tej budowli nie jest skutkiem spożywania przez bohaterów grzybów, obrastających jedno z pięter rezydencji. W każdym razie pobyt w tym miejscu będzie niósł za sobą poważne konsekwencje.

„Rezydencja” jest zadziwiającą książką. Jej konstrukcja jest niespotykana, ponieważ ma się wrażenie, że historia zaczyna się w momencie, w którym się kończy. Jest jak oglądany od końca film, na dodatek złożony z luźno dobranych scen, z pozoru nielogicznych i niezrozumiałych. Jednak z każdą stroną zaczyna powstawać pełen obraz. Nagle wszystkie elementy, na które składają się kontrowersyjne relacje międzyludzkie, tajemnicze grupy o niemoralnych zasadach, tybetańskie opowieści, ukryte przesłania, a także dwuznaczne i abstrakcyjne rozmowy, wskakują na swoje miejsce. Zostajemy zaskoczeni finałem, szukamy wytłumaczenia, przewracamy kartki chcąc znaleźć miejsce, w którym nas nabrano, w którym – teoretycznie – kłamstwo łączy się z prawdą, fikcja z rzeczywistością. Genialna to forma. Bezapelacyjnie Krzysztof Bielecki ma niebanalny styl i talent, że w tak małym formacie udaje mu się ująć tak wiele motywów, na dodatek w sposób ciekawy, działający na naszą podświadomość, intuicję i zdolność interpretacji. Na mnie „Rezydencja” zrobiła niemałe wrażenie, mimo że brakuje mi rozwinięcia historii, mam wrażenie, że ktoś jej ukradł środek, czuję przez to niedosyt. Na szczęście połączenie wątków zachwyciło mnie, i może to dziwne, ale skończyłam tę książkę z uśmiechem, bo dałam się wkręcić w zwariowaną i niepokojącą historię, którą bardzo Wam polecam, lecz ostrzegam – nie zawsze jest łatwo, zostaniecie zbałamuceni, przestraszeni, poirytowani i wprawieni w osłupienie, ale w końcu w tym cały urok „Rezydencji”. 

Inne książki Krzysztofa Bieleckiego to m.in. : "I nagle wszystko się kończy", "Rekonstrukcja" , "Defekt pamięci".