Pożegnanie lata.

Od dwóch dni mamy astronomiczną jesień, więc lekko spóźniona, chcę pożegnać letni czas. 

Ostatnio melancholijna się zrobiłam, dlatego nastrojowością wpisuję się w pierwsze jesienne dni.

Na pierwszy strzał idzie wakacyjny Zamość, miasto które zaraz po ulubionym Szczebrzeszynie, zajmuje szczególne miejsce w moim sercu. To właśnie w Zamościu zwanym również "Perłą Renesansu", "Miastem Arkad" i "Padwą Północy, uczyłam się, studiowałam, wagarowałam, randkowałam, a teraz pracuję. Tych kilka zdjęć, które zamieściłam, to poranne ujęcia. Niesamowicie podoba mi się cisza o tej porze, co prawda miasto nie należy do gwarnych metropoli, ale rano ma niepowtarzalny urok, który oczywiście ja, fotograf amator, niekoniecznie potrafię ukazać. Jednak żeby się przekonać o uroku Zamościa, najlepiej do niego przyjechać. Serdecznie zapraszam :-)

Brama szczebrzeska

Fragment Rynku Wodnego

Galeria Ściana

Pomnik Jana Zamoyskiego

Rynek Wielki

Brukowana ulica Królowej Jadwigi

Rynek Wielki

Kolejnym rzutem żegnam, chwała Bogu, remont, który ciągnął się w nieskończoność, na szczęście od kilku dni mogę się cieszyć domowym ładem, Wreszcie mam swoje ulubione kolorki, regały na książki i upragnioną czyściutką przestrzeń :-)

Żegnam Cię rozwałko!

Żegnam też koteczka, który pojawił się ostatnią niedzielę lata. Jakiś człowiek bez serce podrzucił go na moją działkę. Kotek radował moje serce przez kilka godzin, ale z powodu alergii jednego z domowników, musiałam zwierzaczkowi znaleźć inny dom. Moje psiaki odetchnęły z ulgą, ja niestety nie, bo ciągle tęskno mi do tego uroczego kotika.

Żeby zakończyć lato z dobrym nastrojem, upiekłam, z ostatnich już malin, szybciutkie ciasteczko. Po raz kolejny okazało się, że węglowodany i kofeina to rajskie połączenie. Poza tym ten deserek doskonale nawiązywał do mojej lektury "Łakomstwo. Historia grzechu głównego".

Żeby nie być niemiłym dla kolejnej pory roku, którą niespecjalnie miłuję, napiszę krótko, WITAJ JESIEŃ... oby do zimy ;-)