Shit! Roku w brukowcu

Joanna Żebrowska

SHIT! ROKU W BRUKOWCU

Wydawnictwo: Autorskie

Data: 2011

Stron: 302

Zastanawiam się, czy jest ktoś kto nigdy nie czytał brukowca. Szmatławiec (określenie niezbyt piękne, ale jak najbardziej trafne) to ani ambitna prasa, ani szczególnie interesująca, ale przyciąga oko. Kolorowe zdjęcia na pół strony, ekspresyjna mimika modeli i szokujące tytuły powodują, że co niektórzy wyciągają łapki po tę odrealnioną gazetę. Chciał nie chciał, kupiec się znalazł czyli mechanizm kreowania rzeczywistości przez tabloidy jak najbardziej się sprawdził, a' propos ostatnio mało wiarygodna afera z seks kasetą Adele, opublikowana przez francuski tabloid całkiem nieźle wpłynęła na sprzedaż gazety... hmm do czego to zdolni są żurnaliści pozbawieni moralności i sumienia?.

O tego typu sztuczkach i kombinacjach, krótko, o nieetycznych działaniach brukowej prasy opowiada powieść Joanny Żebrowskiej „Shit! Roku w brukowcu”. Nie jest to książka, której treść pochodzi z kosmosu gdyż Pani Joanna jest dziennikarką, swego czasu pracowała m.in. w „Życiu Warszawy” , „Dzienniku Polska – Europa – Świat” i w tabloidach, współpracowała z „Rzeczpospolitą”, TVP i TVN, a obecnie wykłada na WDiNP UP. Nie ulega wątpliwości, że owa praca zrodziła się z doświadczeń autorki i jest prześmiewczą historią obnażającą tajnik pracy tabloidów, gdzie inwencja twórcza to podstawa pracy dziennikarskiej.

Do jednego ze znanych brukowców trafia Edyta, absolwentka studiów dziennikarskich. Młoda kobieta marzy o karierze w poważnej prasie, niestety trudna rzeczywistość pozbawia ją złudzeń, chwilowo rezygnuje z ambitnych planów, chowa dumę do kieszeni i zaczyna pracę w tabloidzie. Jak się okazuje zajęcie wymaga pomysłowości i sprytu gdyż prawda mało kogo interesuje. Gazeta oszukuje czytelnika, kreuje wydarzenia, dość często posuwając się do prowokacji. Edyta będzie musiała stanąć na głowie, żeby sprostać wymaganiom swojego szefa, jej nerwy będą na granicy wytrzymałości tym bardziej, że intensywnych wrażeń nie tylko dostarcza jej praca, ale też boski Rafał.

Jak wcześniej wspomniałam „Shit! Roku w brukowcu” to satyra na świat tabloidów. Autorka wyśmiewa i kpi sobie z wszechobecnego szału na tanią sensację, jednocześnie ukazuje pracę tabloidów w krzywym zwierciadle. Przerysowuje bohaterów, nadaje im komiczne nazwiska, np. Satanowski – despotyczny, zakręcony szef brukowca, Piórko – nasza młoda adeptka dziennikarstwa. Postać Edyty, jak i innych bohaterów niekiedy jest wręcz karykaturalna, przesadna w wyglądzie czy zachowaniu, cel w tego typu zabiegach jest jednoznaczny, służy ośmieszeniu i wyolbrzymieniu danego zjawiska czy bohatera. Książkowe postacie w połączeniu z współczesnym społecznym tłem, tworzą bardzo oryginalne zestawienie, które potrafi ubawić czytającego, a poza tym skłonić do zastanowienia się nad mechanizmem, który tworząc fikcyjną rzeczywistość i opierając się na tanich chwytach – odwołujących się do podstawowych emocji - wykorzystuje swoich czytelników.

„ Bo jest taka sytuacja, że od kilku dni spada nakład, to znaczy generalnie ludzie ostatnio kupują mało gazet, ponieważ w kraju nic się nie dzieje. My na szczęście mamy tę przewagę nad innymi, że możemy kreować wydarzenia”

Jasna sprawa, jakiś dosadny artykulik, niekoniecznie prawdziwy, trochę erotyki, trochę szokujących fotek, mało tekstu i numer poszedł.

Joanna Żebrowska zachwyca lekkością swojego stylu, poza tym sprawnie bawi się treścią - jak choćby celowe przekręcanie nazw miejsc, czy wykropkowane przekleństwa, które są według mnie bardzo ciekawym akcentem, w końcu prasa lubi sobie to i owo wykropkować, szczególnie wulgaryzmy.

Książkę czyta się bardzo sprawnie. Krótkie, dynamiczne rozdziały narzucają tempo, poza tym spora dawka humoru i cynizmu sprawia, że powieść można „połknąć” dosłownie w jeden wieczór. „Shit! Roku w brukowcu” to świetna, zabawna lektura - z interesującą okładką charakterystyczną dla sztuki pop–art - napisana z przymrużeniem oka, a do tego zdradzająca tajniki pracy bulwarówki. Czy może być lepsze zestawienie? , pewnie i może, jednak mnie wciągnęła ta kpiarska i oryginalna powieść. Bardzo polecam.

Moja ocena 5/6

Bardzo dziękuję autorce za książkę, którą przeczytałam w ramach akcji