Neal Shusterman
PODZIELENI
Wydawnictwo: Papierowy Księżyc
Premiera: Październik 2012
Stron: ?
„Życie
nie daje nam tego co chcemy, tylko to co dla nas ma”
Reymont
W
Wojnie Domowej zwanej również Wojną Moralną ścierała się Armia
Życia z Brygadą Wyboru, konflikt był potwornym i krwawym
starciem, żeby położyć jego kres uchwalono „Kartę Życia”,
okrutny kompromis ustanawiający, że ludzkie życie jest nietykalne
od momentu poczęcia aż do wieku lat trzynastu, zaś pomiędzy
trzynastym a osiemnastym rokiem życia, rodzice mogą wykonać aborcję
wsteczną tzw. ideę podzielenia czyli proces w trakcie którego
życie dziecka dobiega końca, a mimo to nadal trwa, bo przecież ich
organy żyją w innych ludziach, a to takie szlachetne i zaszczytne.
Pomysł
podzielenia w pierwszej fazie negocjacji został uznany za żart, ale
o dziwo wszedł w życie i został powszechnie zaakceptowany, nikt jednak nie przewidział konsekwencji takiego
zapisu; chciwość ludzka doprowadziła do powstania olbrzymiego
biznesu w dziedzinie transplantologi, dzieci zaczęto traktować jak
niepotrzebny mebel, zbyteczny wydatek, przeszkodę w realizacji
planów czy też jako element religijnej ofiary, nikt nie pytał
swoich pociech o zdanie, nie ważne były ich uczucia i potrzeby,
liczyła się tylko i wyłącznie wola dorosłego. Wśród
Podzielonych znaleźli się Connor – sympatyczny łobuziak, Risa –
uzdolniona muzycznie wychowanka domu dziecka i Lev – ofiarowany na
podzielenie w ramach dziesięciny. Nastolatkowie nie godzą się z
chorą ideą i za wszelką cenę próbują walczyć o swoje życie,
decydują się na desperacki krok, tylko czy ryzykowny i
niebezpieczny plan uda się im wykonać?
Autorem
książki „Podzieleni” jest amerykański pisarz Neal Shusterman,
mistrz w budowaniu niepokojącego klimatu i tworzeniu przejmujących
treści, które zapadają w pamięć i dotkliwie dają się odczuć.
Opowieść o podzielonych, dzieciach niechcianych, niekochanych jest
historią okrutną, która naznaczona jest niesprawiedliwością i
ignorancją wobec jednostki, to przerażająca wizja chorego
społeczeństwa, w którym współczucie, zrozumienie oraz miłość
to deficytowe stany emocjonalne.
Książka
poraża swoją autentycznością, gdyż przedstawiona przez autora
utopijna wizja społeczeństwa wydaje się być bardzo realna.
Makabrycznie to zabrzmi, ale zastosowany w powieści pomysł
podzielenia stanowi rozwiązanie dla współczesnego problemu jakim
jest ogromny popyt na organy do przeszczepu przy jednocześnie nie
nadążającą za nim podażą. Oczywiście taka koncepcja jest
niemoralna i koszmarna, dlatego też stworzona przez Shustermana
fabuła diabelnie przeraża, a że dodatkowo autor skupia się na
emocjach bohaterów, którym notabene poświęca bardzo dużo
miejsca, to pozycja ta staje się niezmiernie wzruszającą i bulwersująca
lekturą.
„Podzielonych”
czyta się bardzo sprawnie, z całą pewnością jest to zasługa
przystępnego języka oraz trafnego wyboru narratora
wszechwiedzącego, który z wielką dokładnością oddaje stan psychiczny bohaterów, czyniąc z nich rzeczywiste istoty, domagające
się prawa decydowania o własnym istnieniu. Do atrakcyjności
książki przyczynia się również tajemnicza intryga, która jest
zdumiewająca, a co najważniejsze, wreszcie dostajemy nietypową
fabułę, która w pewnym stopniu bazuje na bieżących problemach
globalnych. Kombinacja współczesnych zagadnień z nietypowym
wątkiem i językiem propagandy w którym śmierć zastępuje eufemizm – zmiana, to strefa prowokująca do zadawania pytań
natury etycznej oraz do rozważań o wartości
życia. Dla mnie powieść Neala Shustermana była lekturą pełną
napięcia, przeszywającą i melancholijną, jest to tak niezwykła
opowieść, że polecam ją wszystkim czytelnikom, bez względu na
wiek i światopogląd.
Trailer książki
Ależ mam ochotę na tą książkę! Zbiera same dobre opinie.
OdpowiedzUsuńCzy mi się zdaje, czy wszyscy przeczytali tę książkę przedpremierowo? :D Ja czekam i nie mogę już się doczekać!
OdpowiedzUsuńPozdrawiam
Dobrze Ci się zdaje :) do premiery książki jeszcze chwilka, ale z całą pewnością warto czekać :)
UsuńPozdrawiam ciepło.
Kiedyś na pewno przeczytam.
OdpowiedzUsuńBrzmi lepiej niż dobrze i już jakiś czas temu zwróciłam na nią uwagę. Książka trochę przypomina mi film (i książkę) "Nie opuszczaj mnie" - temat dawców organów. Jestem strasznie ciekawa i czekam na okazję przeczytania :)
OdpowiedzUsuńMasz ciekawe tytuły w zanadrzu :) Przeczytałam opis książki "Nie opuszczaj mnie", obejrzałam też trailer i muszę przyznać, że robi wrażenie.
Usuń"Podzieleni" to przerażająca wizja świata, na dodatek przedstawiona bardzo autentycznie, warto poświęcić jej czas, żeby mieć co później analizować.
I ja bardzo chcę! Dlatego czekam na jakąś rozgarniętą bibliotekę... albo możliwość recenzji albo wymianę, cokolwiek :D
UsuńJa już jestem całkowici książką zainteresowana :) Podoba mi się okładka, trailer, fabuła a Twoja recenzja zachęca :)
OdpowiedzUsuńNiedawno skończyłam czytać tę książkę. Jest świetna. Z niecierpliwością będę wyglądała kontynuacji.
OdpowiedzUsuńJa również, ja również...
UsuńGdzie nie spojrzę tam recenzja tej książki, na dodatek zawsze pozytywna. Wobec takich znaków nie mogę przejść obojętnie i na pewno przeczytam "Podzielonych". Takie traktowanie człowieka wydaje się niemożliwe, ale jednak jest coś w tej koncepcji realistycznego i przy tym bardziej przerażającego. Pozdrawiam :)
OdpowiedzUsuńTo prawda, książka przeżywa blogowy boom, ale uwierz mi, że jest ona rewelacyjna. Na początku z dystansem podchodziłam do tej historii, ale później emocje wzięły górę i wsiąkłam w tę koszmarną wizje. To bardzo dobra powieść, polecam.
UsuńMiłego dnia :)
Książka świetna! Mam nadzieję, że ją zekranizują.
OdpowiedzUsuńPozdrawiam:)
Ekranizacja powieści mogłaby być świetna, o ile osoby odpowiedzialne za produkcję nie spartolą roboty.
UsuńPozdrawiam :)
Brzmi naprawdę ciekawie, ale z braku czasu musiałam z niej zrezygnować. Tym milej poczytać recenzje. :)
OdpowiedzUsuńMam pewne obawy, ale przeczytam
OdpowiedzUsuńObawy nie są potrzebne, poza tym kto nie ryzykuje ten nie pije szampana ;)
UsuńWidzę, że ,,Podzieleni'' zapowiadają się bardzo ciekawie. Czytałam już kilka recenzji tej książki i jak na razie każdy,łącznie z tobą piszą o niej niezwykle pozytywnie, dlatego chyba i ja muszę skusić się na tę pozycje, by zobaczyć, czy mi także przypadnie ona do gustu.
OdpowiedzUsuńO tej książce nie da się pisać negatywnie, podejrzewam, że w dużej mierze to zasługa psychologicznego akcentu, który wpływa na odczucia podczas czytania, zresztą jak być obojętnym na historię dzieci uśmiercanych w imię chorej idei... Koniecznie musisz się skusić na ten tytuł, wierzę, że nie będziesz rozczarowana.
UsuńPo takiej recenzji książkę zostaje mi tylko przeczytać :)
OdpowiedzUsuńO tak, książka niesamowita i czasami przerażająca... przerażająco dobra :P
OdpowiedzUsuńBędzie trzeba przeczytać :)
OdpowiedzUsuńMuszę przeczytać i to koniecznie!
OdpowiedzUsuńMam na nią coraz większą ochotę, z pewnością przeczytam :)
OdpowiedzUsuńOd jakiegoś czasu przyglądałam się tej książce, zastanawiając się czy jest ona warta kupna. Twoja recenzja utwierdziła mnie w przekonaniu, że tak:)
OdpowiedzUsuńPozdrawiam!
Ojej, bardzo się cieszę, że książka Ci się spodobała! Niektórzy zarzucają autorowi całkowity brak logiki w całym zamyśle podzielenia - ja tu widzę ukryty geniusz :D
OdpowiedzUsuńKolejna pozytywna recenzja, a ja nadal nie mam do niej przekonania. Więc pewnie ją sobie daruje :D
OdpowiedzUsuń