Gdyby życzenia się spełniały.

Katarzyna Michalak

MISTRZ

Wydawnictwo: Filia

Data: 2013

Stron: 310

Oprawa: Miękka ze skrzydełkami

Powieść „Mistrz”, „chodziła” za mną już od dłuższego czasu. Skrajne opinie na temat owej książki, wybitnie pobudzały moją ciekawość, poza tym historia, która rozbudza zmysły, od czasu do czasu, jest wskazana, więc kiedy zderzyłam się z „Mistrzem”, to nie odpuściłam i w sumie dobrze, bo było to bardzo interesujące doświadczenie.

Historia nie jest w jakiś szczególny sposób wyjątkowa, ot młoda, atrakcyjna Sonia staje się świadkiem gangsterskich porachunków, a że świadka wypuścić nie wolno, to trafia do... powiedzmy niewoli, do pięknej cypryjskiej rezydencji VillaRose, otoczonej tysiącami krzewów hibiskusa, której katorżniczym więzieniem nazwać nie można, tym bardziej że wrażliwe zmysły dziewczyny skutecznie zadrażnia boski Raul. Opowieść podąża w znanym kierunku, chociaż oczywiście nie obejdzie się bez kilku zaskoczeń, efektownych scen, i łóżkowych wygibasów.

Praca Katarzyny Michalak jest wyjątkową lekturą, wyjątkową, ponieważ mimo szeregu mankamentów, o których zaraz wspomnę, czytało mi się ją niezwykle przyjemnie i błyskawicznie, co przy moim braku czasu, jest wielkim atutem. Wybitnie podobało mi się tło powieści, śródziemnomorskie klimaty czarowały zapachami i fantastycznymi obrazami, trzeba przyznać, że autorce udały się opisy Cypru, wielki plus za sugestywne wrażenie, a także za intrygujące połączenie sensacji i erotyki. Jednak ilość infantylizmu przekroczyła wszelkie wyobrażenie. Książka momentami przypomina kiepskiej jakości harlequin, w którym naiwna bohaterka, aczkolwiek nieziemsko zmysłowa, chce, ale boi się, oddać diabelnie przystojnemu gangsterowi. Scenariusz podchodów damsko-męskich przypomina najpopularniejsze fantazje seksualne, zabawne to z lekka, ale summa summarum dobrze się je czyta, gorzej, że chwilami autorce brakowało słownictwa, bo nagminne używanie słowa „płeć” w odniesieniu do kobiecych narządów, i „przygarnianie” - to jest obejmowanie ramieniem, po pewnym czasie stawało się irytujące lub zabawne, jak np. określenie „złowróżbny członek” hę?!

Przekombinowanych opisów w "Mistrzu” nie brakuje, ckliwości również, od niedojrzałych i niefrasobliwych bohaterów też się nie opędzimy, ale... historię dziwnego porwania, skomplikowanych związków i wielkich namiętności, przyjemnie mi się czytało. Książka spełniła swoją rolę, dostarczyła mi rozrywki i chwil zapomnienia, wywołanych pięknymi opisami egzotycznych krajobrazów i nie tylko, czego chcieć więcej? Dlatego zaryzykujcie spotkanie z Sonią i Raulem, może akurat coś z tego wyjdzie.

Bardzo dziękuję, za związane z nową pracą, życzenia powodzenia, jak najbardziej się przydadzą. Ciągle się uczę, ciągle popełniam błędy, ciągle mam lekkiego nerwa, ale powolutku nabieram wprawy i z każdym dniem czuję się swobodniej w nowych warunkach. Jeszcze raz dziękuję za dobre słowo, myślę o Was i tęsknię za blogowym światem, na moje nieszczęście nie potrafię zapanować nad szybko upływającym czasem, ale może to się kiedyś zmieni.

Pozdrawiam ciepło!